പെർഫെക്ഷനിസം



ഏത് കാര്യത്തിലും പൂർണ്ണതക്ക് വേണ്ടി വാദിക്കുന്നതിനെ ആണ് പെർഫെക്ഷനിസം എന്ന് വിളിക്കുന്നത്. ഇതിന് ഒരുപോലെ ഗുണവും ദോഷവും ഉണ്ട്.  ജോലിയിൽ ഇത് ഗുണകരമാണ് .  വ്യക്തിത്വത്തിൽ ഇത് കൂടിയാൽ ദോഷകരമാണ്.  ജോലിയിൽ ഇത് എങ്ങനെ ഗുണകരം ആകുന്നു എന്ന് നോക്കാം.  ചെയുന്ന ജോലി പെർഫെക്ഷനോടെ ചെയുന്നത്, ചെയുന്ന ആൾക്കും ചെയ്യിപ്പിക്കുന്ന ആൾക്കും ഗുണകരമാണ്.  എന്നാൽ ഇത് അമിതമായ തോതിൽ വ്യക്തിത്വത്തിൽ വന്നാൽ ഒരു ഭാരമായി മാറും .  

ഇത് എങ്ങനെ വ്യക്തിത്വത്തിൽ കടന്നു കൂടുന്നു എന്ന് നോക്കാം.  ചെറിയ പ്രായത്തിലാണ് ഇത് സംഭവിക്കുന്നത്. കൂടുതൽ പൂർണതയോടെ ചെയ്‌താൽ മാത്രമേ തനിക്ക് മൂല്യമുള്ളൂ എന്ന ചിന്ത മാതാപിതാക്കളിൽ നിന്നോ വിദ്യാലയത്തിൽ നിന്നോ കൂട്ടുകാരിൽ നിന്നോ കുട്ടികളിൽ കടന്നുകൂടുന്നു.  പൂർണ്ണത ചിന്ത എന്ന് പറയുന്നത് ഒരു തരം കളിയാണ്.  പൂർണത എന്നതിന് കൃത്യമായ ഒരു അവസാനം ഇല്ല.  തങ്ങളുടെ മൂല്യം ഉറപ്പിക്കാൻ പൂർണതക്കായ് ശ്രമിക്കുന്നവർ അവസാനമില്ലാത്ത ഒരു ലൂപ്പിൽ പെട്ടുപോകുകയാണ്. ഫലമോ ഒരു കാര്യത്തിലും തൃപ്തിയില്ലാതെ സ്വയം വിലകുറഞ്ഞവരായി കണ്ടു ജീവിക്കുകയും,  അതിനോട് അനുബന്ധിച്ച പ്രശ്നങ്ങൾ സ്വഭാവത്തിൽ കടന്ന് കൂടുകയും ചെയുന്നു.  

ചെറിയ പ്രായത്തിൽ കടന്നുകൂടുന്ന ഈ പ്രശ്നം പതിനെട്ട് വയസാകുന്നതോടെ സ്വഭാവത്തിൽ ഉറക്കുന്നു.  പിന്നീട് ഇത് ചികിൽസിച്ച് മാറ്റാൻ പ്രയാസം ആണ്.  അതുകൊണ്ട് ഇത്തരം പ്രശ്നങ്ങൾ കുട്ടികൾക്ക് ഉണ്ട് എന്ന് തോന്നിയാൽ പതിനെട്ട് വയസ്സാകുന്നതിന് മുൻപ് ചികിത്സ തേടേണ്ടത് ആണ്.  ഇത് എങ്ങനെ തിരിച്ചറിയാം എന്ന് ചോദിച്ചാൽ 60% പെർഫെക്ഷൻ എല്ലാം നല്ലതാണ് .  അത് 100% ന്  വേണ്ടി വാശിപിടിക്കാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ,  അത് കാരണം പ്രശ്നങ്ങൾ ഉണ്ടാകാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ, ഇതൊരു പേഴ്സണാലിറ്റി ഡിസോർഡർ ആയി കണക്കാക്കാം .